Φωτοδιαδρομές του 2013 προς το 2014
Βρεθήκαμε σήμερα το βράδυ στο Αγίασμα Βοΐου, όπου ο τηλεοπτικός σταθμός Θεσσαλονίκης 4Ε, πραγματοποιούσε τα γυρίσματα της πρωτοχρονιάτικης του εκπομπής.
Φιλοξενηθήκαμε στο πατρικό σπίτι του Θωμά και του Γιώργου Αθανασιάδη , που εκεί έγινε το γύρισμα της εκπομπής, παρέα με τα μελή και το χορευτικό της Βοϊακής Εστίας Θεσσαλονίκης, φίλους από την περιοχή του Βοΐου, αλλά και από φίλους που δεν κατάγονται από την περιοχή μας αλλά την επισκέπτονται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Παρακάτω θα δούμε φωτογραφίες μας, από το γύρισμα και σε λίγη ώρα ένα μικρό βίντεο που ετοιμάσαμε,από την εκπομπή που θα μεταδοθεί από τον τηλεοπτικό σταθμό της Θεσσαλονίκης 4Ε, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στις 31 Δεκεμβρίου του 2013, και θα έχει ως θέμα το πως βιώνουμε τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς στην περιοχή μας.
Υπεύθυνος της Εκπομπής είναι ο Θανάσης Κληματσίδας
Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά με την 4Ε!
Ένα όμορφο εορταστικό πρόγραμμα μας έχει ετοιμάσει και για φέτος η τηλεόραση της 4Ε. Βράδυ Χριστουγέννων στις 21:30 μας καλούν σε ένα δίωρο εορταστικό πρόγραμμα από την Σκύδρα και την Βέροια ..Γιορτάζουμε το μεγαλύτερο θαύμα της Χριστιανοσύνης παραδοσιακά και Ελληνικά με παραδοσιακή μουσική και τραγούδια.
Η 4Ε μας προτρέπει να “αλλάξουμε” τον χρόνο μαζί , αφού το βράδυ της παραμονής 31 Δεκεμβρίου στις 22:30 μας μεταφέρει στο Βόιο της Κοζάνης και στο χωριό Αγίασμα. Εκεί οι κάτοικοι έχουν ετοιμάσει γιορτή για να υποδεχτούμε το νέο έτος.. Αφού μπούμε στο 2014 το εορταστικό πρόγραμμα συνεχίζει με αμείωτη ένταση και κέφι!
Μην ξεχνάτε το πρόγραμμά μας μπορείτε αν το παρακολουθείτε και μέσω διαδικτύου, και μέσω ΟΤΕ TV και φυσικά οι όπου γης Έλληνες δορυφορικά.
Η τηλεόραση της 4Ε σας εύχεται καλές γιορτές και ευτυχισμένο το νέο έτος.
Στο άρθρο που ακολουθεί συγκεντρώσαμε φωτογραφίες από διάφορες εξορμήσεις μας στην περιοχή του Βοΐου και όχι μόνο, για την Χρονιά που σε λίγες μέρες θα μας αποχαιρετίσει. Αποτελείται από φωτογραφικό το οποίο φιλοξενήσαμε σε άρθρα και δημοσιεύαμε στην στήλη της ιστοσελίδας μας “Νέα του Βοΐου”
Θέα από το Μπαλκόνι 26-2-2013
Η Θεά που βλέπω καθώς Ξυπνάω το Πρωί
2013-04-13 14:26
Κάθε μέρα καθώς ξυπνάω το πρωί ρίχνω την ματιά μου σε αυτούς τους ορίζοντες.
Την θέα αυτήν από το μπαλκόνι του σπιτιού την έχω φωτογραφίσει άπειρες φορές,μα κάθε μια της είναι σαν την πρώτη .
Μια απο τις Βόλτες μας (Κοζάνη-Βόιο)
2013-04-12 11:26
To απόγευμα τις περασμένης Πέμπτης πήγαμε μια βόλτα στην Κοζάνη. Ηταν ωραία η χθεσινή μέρα και έτσι φωτογραφίσαμε την πόλη μέσα και έξω κατά την επιστροφή μας, μέχρι που φτάσαμε μέσο της Εγνατίας κοντά στον Αλιάκμονα Βοΐου, λίγη ώρα πριν αρχίσει ο ήλιος να δύει, που έριχνε απλόχερα το φως του πάνω στο χωριό.
Φωτογραφίζοντας το Ρόκαστρο Βοΐου 22-4-2013
Μετά την Γέφυρα 15-4-2013
Ο παλιός δρόμος που οδηγεί στα χωριά της Νεάπολης Βοΐου (Μολόχα- Πλατανιά -Σήμαντρο- Σκαλοχώρι και από εκεί στο Άργος Ορεστικό και την Καστοριά) ο ποταμός Αλιάκμονας και ο παλίος αλευρόμυλος του Κεραμάρη
ΒΟΛΤΑ ΣΤ1ΙΣ ΚΛΕΙΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΚΡΙΤΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ 12-5-2013
Διάφορες εικόνες όπως αυτές αποτυπώθηκαν κατά την διάρκεια γυρισμάτων με την βιντεοκάμερα σε εκδηλώσεις των ημερών του Πάσχα του 2013 που έχουμε πάει- έχει γίνει και μια μικρή επεξεργασία.
Σήμερα Σάββατο 25 Μαΐου του 2013 πήγαμε και λειτουργήσαμε μαζί με τον Πατέρα Τιμόθεο στην Παναγία την Φυτωκιώτισσα, στο Φυτώκι Βοΐου Το Φυτώκι είναι ένα μικρό χωριό, με έντονο γεωργοκτηνοτροφικού χαρακτήρα, χτισμένο κοντά στις όχθες του Πραμόριτσα. Αποτελείται από έναν μαχαλά και από κατοίκους που προέρχονται από την ευρύτερη περιοχή του Βοϊου, καθώς και από τον Πόντο. Ο αριθμός τους πλησιάζει τους 35, χωρίς να υπάρχουν ιδιαίτερες αυξομειώσεις μεταξύ χειμώνα και καλοκαιριού. Πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών εδώ έμεναν μόλις 50 Έλληνες χριστιανοί, όμως με την έλευση των προσφύγων το χωριό έφθασε στο απόγειο του πληθυσμού του, αριθμώντας 125 ανθρώπους. Αργότερα, πολλοί ήταν αυτοί που πήραν το δρόμο της ξενιτιάς με κύριους προορισμούς τη Γερμανία και το Βέλγιο.Ο τόπος τριγύρω είναι γεμάτος από ιτιές, καρυδιές και εύφορα χωράφια, που ποτίζονται από τα νερά του ποταμού και παράγουν κυρίως φακές και πατάτες. Παλιά και ξεχασμένα μονοπάτια οδηγούν στο Ρόκαστρο και στα χωριά των Γρεβενών που βρίσκονται στην απέναντι όχθη του Πραμόριτσα, όπως το Δασάκι, το Κληματάκι και τα Αηδόνια. Ιστορικά Στοιχεία για το Φυτώκι και την Εκκλησία της Παναγίας από το Βιβλίο του Αλέξανδρου Αδαμίδη “Τα Παλιοχώρια του Βοΐου”
Βορειοδυτικά 2 χιλιόμετρα από το σημερινό χωριό στην τοποθεσία ¨Λυγαριές¨ υπήρχε οικισμός, αγνώστου ονόματος και αριθμού οικογενειών. Εδώ αποκαλύφτηκαν θεμέλια σπιτιών, καθώς και νεκροταφείο μεγάλης έκτασης. Το πλαίσιο των τάφων είναι φτιαγμένο με λιθόπλακες. Από κτερίσματα αναφέρονται μικρά πήλινα αγγεία, βραχιόλια και δαχτυλίδια χάλκινα,με απλές εγχάρακτες διακοσμήσεις, που χάθηκαν από άγνοια των κατοίκων. Στην τοποθεσία ¨Ξένο Μνημόρι¨, συνεχόμενη με τις Λυγαριές, υπάρχουν καταφανή ερείπια μεγάλης εκκλησίας αγνώστου αγίου. Μετρήσαμε το θεμελιακό περίγραμμα και βρήκαμε πως είχε 27 μ. μήκος, 12 μ. πλάτος και πάχος των τοίχων 0,70 εκατ. Στο χώρο της εκκλησίας υπάρχει κολόνα ύψους 2,14 μ., πλάτους 0,50 μ. και πάχους 0,30 μ. και είναι καλοδουλεμένη. Έξω από το χώρο της εκκλησίας υπάρχει βάση κολόνας μήκους 0,72 μ., πλάτους 0,38 μ. και ύψος 0,26 μ. Εδώ βρήκαμε βάση θυμιατού κι ένα κουδουνάκι, από τα 12 που έχει το θυμιατήρι, φτωχά λείψανα της εκκλησίας. Πότε καταστράφηκε ο οικισμός ¨Λυγαριές¨ και η εκκλησία ούτε βρήκαμε τίποτε γραμμένο ούτε και η παράδοση διέσωσε τίποτε.
Δυτικά 2 χλμ. στην τοποθεσία ¨Μπάρες¨, υπήρχε άλλος οικισμός περίπου 10 σπιτιών, αγνώστου ονόματος. Κι εδώ υπάρχουν ερείπια εκκλησίας και νεκροταφείο, με τάφους κιβωτιόσχημους. Πότε καταστράφηκε ο μικροοικισμός είναι άγνωστο. Ο χώρος σήμερα ανήκει στο γειτονικό χωριό Αηδόνια. Ύστερα από την καταστροφή των οικισμών στις “Λυγαριές” και στις “Μπάρες” δημιουργήθηκε το σημερινό χωριό, το οποίο υπήρχε στα βυζαντινά χρόνια, που γι’ αυτό συνηγορούν:
α) Η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που ανηγέρθηκε στα βυζαντινά χρόνια, ήταν κάπως υπόγεια και είχε αξιόλογες τοιχογραφίες. Πυρπολήθηκε από τα κατοχικά στρατεύματα το 1943. β) Ανατολικά της εκκλησίας υπήρχε το νεκροταφείο του χωριού. Κι εδώ το πλαίσιο των τάφων ήταν φτιαγμένο με λιθόπλακες. Από κτερίσματα αναφέρονται δαχτυλίδια και βραχιόλια χάλκινα, με εγχάρακτες διακοσμήσεις,καθώς και λεπτά νομίσματα (βυζαντινά). Σήμερα στον χώρο αυτό που βρίσκεται το νεκροταφείο του χωριού,ανηγέρθηκε η καινούρια εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου,και τα εγκαίνια πραγματοποίησε ο Μητροπολίτης Σισανίου Και Σιατίστης Κ.Αντώνιος στις 2 Αυγούστου 2003.
Η παλιότερη γραπτή μαρτυρία που έχουμε για το Φυτώκι είναι ότι ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Νεόφυτος το έχει καταχωρημένο στον κατάλογο των χωριών της δικαιοδοσίας του στα 1797, όπου σημειώνει: “χωρίον: Φυτόκου”
Την Παρασκευή στις 31 Μαΐου του 2013 κάναμε μία από τις συνηθισμένες πια για εμάς, διαδρομές στην περιοχή του Βοΐου. Η πορεία μας ήταν σύντομη, γιατί από την Νεάπολη πήγαμε μέχρι την Βελανιδιά για να δούμε το εκεί πέτρινο γεφύρι, και να επιστρέψουμε νωρίς πίσω στο σπίτι, γιατί για παρέα μας είχαμε και τον μικρό Παναγιώτη. Στο παρακάτω κείμενο θα αναφέρουμε αποσπασματικά λίγα λόγια για τα πέτρινα γεφύρια του Βοΐου, από το βιβλίο του καλού μας φίλου Γιώργου Τσότσου με τίτλο “Τα Πέτρινα Γεφύρια του Βοΐου”. Δεν θα αναφερθούμε στα υπόλοιπα γεφύρια στο σημερινό μας άρθρο, γιατί τώρα που σιγά σιγά πάμε προς το καλοκαίρι , λέμε να τα ξανά επισκεφτούμε ένα προς ένα και να τα παρουσιάσουμε μέσα από την ιστοσελίδα μας.
Γεωργίου Τσότσου “Τα Πέτρινα Γεφύρια του Βοΐου”
Τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια της επαρχίας Βοΐου αποτελούν σημαντικά μνημεία της τοπικής λαϊκής αρχιτεκτονικής. Η έρευνά τους μπορεί να συμβάλει στη μελέτη της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, της λαογραφίας, της ιστορικής γεωγραφίας και στην ολοκλήρωση της γνώσης μας για την τοπική ιστορία της περιοχής. Τα περισσότερα γεφύρια βρίσκονται
στο νότιο τμήμα της επαρχίας, στις μαιανδροειδείς δασώδεις χαραδρώσεις που σχηματίζει η Πραμόρτσα, παραπόταμος του Άνω Αλιάκμονα και τα ρέματα που χύνονται σε αυτήν.
Μαζί με τα αντίστοιχα της γειτονικής περιοχής των Γρεβενών, είναι τα αξιολογότερα σε όλο το γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας.
Μέσα σε ωραιότατα φυσικά τοπία, σε απότομα φαράγγια ή σε απλωτές καταπράσινες κοιλάδες, συμπληρώνουν με την παρουσία τους την ομορφιά του βοϊάτικου τοπίου.
Τα περισσότερα κατασκευάστηκαν κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, κυρίως κατά τον 180 και 190 αιώνα, ως αποτελέσματα της δράσης τοπικών παραγόντων. Χρηματοδότες και χορηγοί ήταν οι χριστιανικές τοπικές αυτοδιοικήσεις (μουχταροδημογεροντίες), οι μουσουλμάνοι τοπάρχες, το αρματολίκι, οι εκκλησιαστικές αρχές, φιλογενείς απόδημοι,
ακόμα και ληστές, εφ’ όσον η κατασκευή ενός γεφυριού θεωρούνταν ως ένα κατ’ εξοχήν χρήσιμο και θεάρεστο έργο. Κατά την εποχή εκείνη τα γεφύρια ήταν τα κλειδιά των συγκοινωνιών και ως τέτοια έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του Βοϊώτη ξενιτεμένου, ο οποίος αποδημούσε είτε ως οικοδόμος, είτε ως έμπορος, είτε ως κτηνοτρόφος.
Το γεφύρι στην Βελανιδιά Βοΐου
Βρίσκεται νότια του χωριού Βελανιδιά, στη θέση Μπιστιριές, στον παλιό δρόμο προς το Τσοτύλι.
Είναι μονότοξο, με μήκος 9 μ., πλάτος 3,50 μ. και ύψος 5,60 μ. Η εποχή κτισίματός του είναι άγνωστη. Παρουσιάζει μεγάλες φθορές και αποκολλήσεις λίθων.
Περαστικός Καθώς Ήμουν….. 5 Ιουνίου του 2013
2013-07-05 17:17 ΒΟΥΔΩΡΙΝΑ-ΝΕΑ ΣΠΑΡΤΗ-ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Εξω απο το Τσοτύλι, 3 χλμ πριν από το χωριό Γλυκοκερασιά υπάρχουν
τα ερειπια του εγκαταλειμμένου χωριού, που οι κάτοικοί του
εγκαταστάθηκαν οριστικά στο Τσοτύλι το 1949, εξαιτίας του εμφυλίου
πολέμου. Σε πολλές τοποθεσίες του χωριού βρέθηκαν, από τον
αρχαιολόγο Αντ. Κεραμόπουλο, λείψανα τοίχων, ελληνιστικά όστρακα,
νομίσματα, τάφοι με λιθόπλακες, πήλινα αγγεία, ληκύθιο, μαχαίρι,
οινοχόη,ασημένια σκουλαρήκια, αιχμές δοράτων, σμίλες, ηπειρώτικο
νόμισμα που εικόνιζε δαφνοστεφανωμένη κεφαλή του Δία, νόμισμα του
Λικινίου καθώς και νόμισμα του Μ. Κωνσταντίνου, κλπ.
Η Βουδωρίνα μνημονεύεται στον κατάλογο των χωριών της
δικαιοδοσίας του Μητροπολίτη Σισανίου Νεοφύτου, στα 1797, όπου
σημειώνει: ¨Χωρίον: Βουδορίνα¨. Χωρίς να χαρακτηρίζει αν ήταν μικτό ή
τούρκικο, όπως κάμνει αυτό το χαρακτηρισμό για άλλα χωριά της
επαρχίας του, που θα πει πως οι κάτοικοι του χωριού ήταν χριστιανοί
και πως εξισλαμίστηκαν, ύστερα από το 1797, μαζί με τους Χριστιανούς
του Τσοτυλίου.
Το 1923 εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από τη Σπάρτη της Πισιδίας της
Μικρασίας
Σήμερα εκεί στον όμορφο τόπο υπάρχουν τα ερείπια των σπιτιών,
πνιγμένα στ’ αγιόχορτα και τις βατομουριές και η εκκλησία του Αγίου
Γεωργίου,που χτίστηκε το 1979¨.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΩΝ ΑΔΑΜΙΔΗ:ΠΑΛΙΟΧΩΡΙΑ ΒΟΊΌΥ ΚΟΖΑΝΗΣ
ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ(ΜΙΚΡΑΣΙΑ)
ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ
”Ειδικότερα, μεγάλη ομάδα Σπαρταλήδων, θέλοντας να αναπτύξει και
την άλλη δραστηριότητα στην πατρίδα, την ροδελαιοπαραγωγή, εγκαταστάθηκε
στην περιοχή Κοζάνης – Καστοριάς – Γρεβενών, όπου ίδρυσε και ξεχωριστή
κοινότητα, κοντά στο Τσοτύλι, στην οποία μάλιστα επέτυχαν κι έδωσαν το όνομα
«Νέα Σπάρτη».
Οι ροδελαιοπαραγωγοί της Νέας Σπάρτης γρήγορα θα κάνουν έντονη την
παρουσία τους στην περιοχή. Μάλιστα, το 1938 ο Αθανάσιος Κιουρκτζόγλου θα
βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών (βραβείο Εμμ. Μπενάκη) για την
παραγωγή ροδέλαιου. Η Νέα Σπάρτη αποτελούσε συνοικισμό του Τσοτυλίου, είχε
δική της εκκλησία, τον Άγιο Γεώργιο, κι αντιπροσωπευόταν στο Κοινοτικό
Συμβούλιο αρχικά από τον Σταύρο Ηλία Χατζηδουρμούσογλου και ύστερα από
τον Γεώργιο Δανόγλου.”
”ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ” Ο Παπαϊωακείμ Πεσματζόγλου στις «Αναμνήσεις» του αναφέρεται
εκτενώς στα όσα διαδραματίσθηκαν με τον ξεριζωμό των Σπαρταλήδων.
Εξωκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στο Τσοτύλι Βοΐου
Σούρουπο πάνω από την Γαλατινή Βοΐου
ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟΝ ΠΕΝΤΑΛΟΦΟ ΒΟΪΟΥ
2013-07-15 15:35
Εικόνες μέσα από τον ιστορικό Πεντάλοφο το μεγαλύτερ μαστοροχώρι
της Μακεδονίας.Χωρίζεται σε δύο κύριες συνοικίες, τον Κάτω Πεντάλοφο,
σκαρφαλωμένο σε απότομες πλαγιές και τον ΆΆνω, όπου βρίσκεται η κεντρική
πλατεία της Λότζιας.
Η γειτονιά του Πενταλόφου είναι μία από τις ωραιότερες γωνιές της Βόρειας
Πίνδου, τόσο για το εκπληκτικό φυσικό περιβάλλον ανάμεσα στα πυκνά δάση
και τα επιβλητικά ορεινά τοπία, όσο και για τη γραφικότητα των
παραδοσιακών οικισμών. Τριγύρω απλώνεται μια ατελείωτη πρόσκληση στην
ομορφιά, στα μνημεία και στην ιστορία.
Τριακόσιοι περίπου μόνιμοι κάτοικοι δίνουν κάθε χρόνο τη μάχη με τον
σκληρό χειμώνα της Πίνδου, όμως αναμφισβήτητα το καλοκαίρι ο πληθυσμός
του χωριού διπλασιάζεται. Ο Πεντάλοφος την περίοδο της απελευθέρωσης
αριθμούσε σχεδόν 2500 ΈΈλληνες και είχε μετατραπεί σε μια πλούσια ορεινή
κωμόπολη. Αυτό μαρτυρούν τα 560 καλοδιατηρημένα κτίσματα του
χαρακτηρισμένου παραδοσιακού οικισμού διαταγμένα κατά αμφιθεατρικό
τρόπο σε νοτιοανατολικό ορίζοντα.
Εδώ είναι ο τόπος όπου το βουνό χωρίζεται στα δύο. Βόρεια του
Πενταλόφου ξεκινά απότομα η μεγάλη κορυφογραμμή του Βοΐου, για να
φτάσει από τον Ζουπανιώτικο Αηλιά μέχρι το Παλιοκρημίνι, τον Πύργο
Κοτύλης και το Γράμμο. Νότια του χωριού το Βόιο χαμηλώνει για να
συναντηθεί με τα άλλα μαστοροχώρια και τα βλαχοχώρια των Γρεβενών, εκεί
που τα ορμητικά ποτάμια του Παλιομάγερου, του Πραμόριτσα και του
Βενέτικου έχουν πλέον σχηματιστεί και έχουν αποκτήσει δύναμη, χαράζοντας
το ορεινό τοπίο.
Τα όμορφα πλακόστρωτα σοκάκια του Πεντάλοφου, και τα πετρόχτιστα σπίτια,είναι το
δείγμα μιας ιδιαίτερης Λαϊκής Αρχιτεκτονικής του 18ου αιώνα.
Το Κοινοτικό Γραφείο του Πεντάλοφου, και το Κέντρο Εξυπηρετήσεις
πολιτών, στεγάζονται σε δύο όμορφα πετρόκτιστα κτήρια.
Τα μνημεία των Ηρώων, που μαρτυρούν τους συνεχείς αγώνες του έθνους
μας, και το ένδοξο παρελθόν.
Σήμα κατατεθέν του Πενταλόφου η Γκραντίσκα,αλλιώς όρος Δόντι, με
την πέτρινη κορμοστασιά των πυργόσπιτών της.Πρόκειται για ένα
απόκρημνο βουνό με πολύ ιδιαίτερη μορφολογία.
Η Γκραντίσκα δεν είναι απλά ένας βράχος. Οι Πενταλοφίτες τον
θεωρούν ιερό και αποτελούσε έθιμο για ζευγάρια, παρέες και
ολόκληρες οικογένειες,ντυμένες με τα καλά τους, να ποζάρουν
μπροστά της για μια φωτογραφία,συμβολίζοντας με την αγέρωχη ράχη
την ανθεκτικότητα των ανθρώπινων σχέσεων.
2013-10-11 15:10

και εγώ κάθομαι στις σκάλες
Θα θελα να μπω, σαν πρώτα
μα κρατάς κλειστή την πόρτα


να μπω μέσα δε μ’ αφήνεις
είναι συννεφιά και μπόρα
και τι θ’ απογίνω τώρα


άνοιξε, άνοιξε θα βρέξει
πέφτουν της βροχής οι στάλες
και `γω κάθομαι στις σκάλες
Βροχή και σήμερα
Βροχή και σήμερα, βροχή στη στέγη μας,
βροχή στη πόρτα μας, ατέλειωτη βροχή
Και εσύ στα σύνορα, σ’ ένα χαράκωμα
Και γύρω ο θάνατος, ατέλειωτη βροχή
Βαθιά στη χλαίνη σου, γλυκά να σε πονώ
Και συ στο σπίτι μας, παντού τα χνάρια σου
Παντού τα μάτια σου, πληγές στο δειλινό
Κι ούτε ένα μήνυμα στον μαύρο ουρανό
Φυλάξου αγέρα μου, φυλάξου αγρύπνια μου
Φυλάξου αγόρι μου, από τον κεραυνό
2013-10-20 14:23
Ένα Γλέντι όπως Παλιά στο Τρίκορφο ( Βοΐου) Γρεβενών 27-10-2013
2013-10-27 21:55
Σήμερα Κυριακή 27 Οκτωβρίου βρεθήκαμε με φίλους, εκεί γύρο στις δύο το μεσημέρι με κάτι φίλους στο Τρίκορφο Γρεβενών. Σε έναν γλέντι που, όπως λένε οι παλιότεροι, που μας τα έμαθαν αυτά, έτσι γίνονταν τότε τα γλέντια στα χωριά μας. Τώρα θα δούμε κάποιες φωτογραφίες ,και το βίντεο θα ετοιμαστεί σε λίγη ώρα, αλλά πριν δούμε τις εικόνες ας μάθουμε λίγα πράγματα για το Τρίκορφο.
Το παλιό χωριό
Το Καστανοπάζαρο στον Πεντάλοφο Βοΐου Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013(Φωτογραφίες)
Μια από τις αιωνόβιες Βελανιδιές στο Βόιο
2013-11-02 18:04
Πηγαίνοντας για το Πετρογέφυρο της Πέτσιανης νυν Τριάδας Βοΐου
2013-11-17 15:33
Να γιατί λοιπόν φωτογραφίζω συχνά από το ίδιο σημείο
2013-11-27 09:32

Βλέπω να ορθώνεται μπροστά μου επιβλητικός ο χιονισμένος Σινιάτσκος, καμιά φόρα ,αν ο καιρός το επιτρέπει , διακρίνεται αμυδρά και το μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Δρυόβουνο, και δεξιά από το μπαλκόνι στο βάθος η Εράτυρα , και όλη η περιοχή.
Να γιατί λοιπόν φωτογραφίζω συχνά από το ίδιο σημείο, και σήμερα ειδικά που στην αρχή φάνηκε
ο χιονισμένος Σινιάτσκος, αλλά μέσα σε λίγα λεπτά πριν προλάβω να κλείσω την μηχανή, είρθε το πέπλο της ομίχλης και τα κάλυψε όλα
Δεν μπορώ,ο χειμώνας με πληγώνει
2013-11-25 12:40
άλλο πια δεν μπορώ…
Δεν μπορώ,την αυλή μου καίει το χιόνι,
άλλο πια δεν μπορώ…
Διαύγεια….. (9-12-2013)
2013-12-09 14:24
όπως διαφορετικός , μοναδικός και ξεχωριστός είναι ο κάθε Άνθρωπος !
Μοιάζει η γη με ζωγραφιά
2013-12-07 18:40
μοιάζει η γη με ζωγραφιά
και συ την πήρες σοβαρά
και συ την πήρες σοβαρά
Με τον Τηλεοπτικό Σταθμό 4Ε στο Αγίασμα Βοΐου
Βρεθήκαμε σήμερα το βράδυ στο Αγίασμα Βοΐου, όπου ο τηλεοπτικός σταθμός Θεσσαλονίκης 4Ε, πραγματοποιούσε τα γυρίσματα της πρωτοχρονιάτικης του εκπομπής.
Φιλοξενηθήκαμε στο πατρικό σπίτι του Θωμά και του Γιώργου Αθανασιάδη , που εκεί έγινε το γύρισμα της εκπομπής, παρέα με τα μελή και το χορευτικό της Βοϊακής Εστίας Θεσσαλονίκης, φίλους από την περιοχή του Βοΐου, αλλά και από φίλους που δεν κατάγονται από την περιοχή μας αλλά την επισκέπτονται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Παρακάτω θα δούμε φωτογραφίες μας, από το γύρισμα και σε λίγη ώρα ένα μικρό βίντεο που ετοιμάσαμε,από την εκπομπή που θα μεταδοθεί από τον τηλεοπτικό σταθμό της Θεσσαλονίκης 4Ε, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στις 31 Δεκεμβρίου του 2013, και θα έχει ως θέμα το πως βιώνουμε τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς στην περιοχή μας.
Υπεύθυνος της Εκπομπής είναι ο Θανάσης Κληματσίδας
Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά με την 4Ε!
Ένα όμορφο εορταστικό πρόγραμμα μας έχει ετοιμάσει και για φέτος η τηλεόραση της 4Ε. Βράδυ Χριστουγέννων στις 21:30 μας καλούν σε ένα δίωρο εορταστικό πρόγραμμα από την Σκύδρα και την Βέροια ..Γιορτάζουμε το μεγαλύτερο θαύμα της Χριστιανοσύνης παραδοσιακά και Ελληνικά με παραδοσιακή μουσική και τραγούδια.
Η 4Ε μας προτρέπει να “αλλάξουμε” τον χρόνο μαζί , αφού το βράδυ της παραμονής 31 Δεκεμβρίου στις 22:30 μας μεταφέρει στο Βόιο της Κοζάνης και στο χωριό Αγίασμα. Εκεί οι κάτοικοι έχουν ετοιμάσει γιορτή για να υποδεχτούμε το νέο έτος.. Αφού μπούμε στο 2014 το εορταστικό πρόγραμμα συνεχίζει με αμείωτη ένταση και κέφι!
Μην ξεχνάτε το πρόγραμμά μας μπορείτε αν το παρακολουθείτε και μέσω διαδικτύου, και μέσω ΟΤΕ TV και φυσικά οι όπου γης Έλληνες δορυφορικά.
Η τηλεόραση της 4Ε σας εύχεται καλές γιορτές και ευτυχισμένο το νέο έτος.
Ομιχλώδεις Κατάσταση σήμερα Παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2014 στην Γενέθλιο Γη
Τελευταία Φωτογραφική Περιήγηση του 2013